آخر
شاهنامه !! ؛ تلخ ، یا خوش است؟ کنایه ی "شاهنامه
آخرش خوشه " ؛ کاربردش زمانی است ، که بدون مطالعه و با شتاب زدگی دست به کاری می زنند و نمی دانند که در پایان کار نتیجه بر خلاف انتظار، چیز دیگری خواهد شد.«شاهنامه آخرش خوشه» از معروفترین ضربالمثلهای فارسی است. اما این سؤال پیش میآید که با وجود پایان تلخ و شکست ایرانیان از اعراب در پایان «شاهنامه»، چرا این ضربالمثل در بین مردم رواج یافته است؟حسن انوری درفرهنگ امثال سخن میگوید: این ضربالمثل اشارهی طنزآمیز به کاری دارد که برخلاف انتظار شخص پیش میرود و پایان خوشایندی ندارد. در واقع در این کتاب این ضربالمثل به عنوان یک جملهی معکوس در مورد یک ماجرا با پایان ناخوشایند به کار میرود.ضربالمثلها از گذشته تا امروز در زندگی مردم و ارتباط کلامی آنها جایگاه خاص خود را دارند. بیشتر ضربالمثلهای رواجیافته در بین مردم از یک اتفاق یا روایت تاریخی نشأت میگیرند و در زندگی واقعی گذشتگان ریشه دارند؛ اتفاقهایی که سینه به سینه نقل شده و با گذشت زمان به ضربالمثل تبدیل شدهاند.معنی، مفهوم و گسترش مثل شاهنامه، آخرش خوشه۱- باید منتظر نتیجه شد و آخر کار را دید و به پیروزی های موقتی امیدوار نبود.۲- عاقلان به هر کس که دست به کار نابخردانه ای بزند و اصرار بر ادامه آن داشته باشد می گویند: «شاهنامه آخرش خوش است.»۳- «این گفته ی دشمنان ایران است . چه گونه می شود که آخر شاهنامه که ما همه ی هستی و دار و ندارمان را از دست می دهیم ، خوش باشد ؟ نه ! این گفته ی دشمنان ایران است. و حتّی یکی از این دشمنان کتابی به همین نام چاپ کرده است : آخر شاهنامه ، که می گوید هر که درباره ی شاهنامه کار کرده ، در آخر بدبخت شده. من ، خ الگوی پایه، چارچوب الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت...
ادامه مطلبما را در سایت الگوی پایه، چارچوب الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : itbankroyan بازدید : 35 تاريخ : دوشنبه 10 بهمن 1401 ساعت: 14:50